Met/zonder vrijheid van Inge

In 1990 verhuist Inge Hoefnagel samen met haar partner naar Jakarta, Indonesië. Het avontuur houdt haar een spiegel voor.

 ‘Het was een leerschool voor mij, ik miste mijn familie en vrienden, vond amper aansluiting bij de lokale bevolking. Het luxe wereldje van de expats was niks voor mij. Gelukkig kon ik aan de slag bij een textielproject in Bogor. Daar werkten vijfentwintig mensen die door politieke of andere redenen geen werk konden krijgen. Wie voor een dubbeltje geboren is,… dat was zo waar.’

Bevoorrechte positie 

‘Het rechter lapje gaat over het feit dat iedereen mij als een koningin behandelde. Met een witte huidskleur gaan deuren voor je open en zijn alle ogen op je gericht. Vandaar dat ik de ogen van de Wajangpop heb gekozen.’ Het linker lapje staat symbool voor wat zij geleerd heeft. Hoe zij zich bewust werd van haar bevoorrechte positie, en de vrijheden die ze daardoor wél had.