*Jong talent in de schijnwerpers.
Vijf kenners uit de Nederlandse kunstwereld hebben elk een genomineerde voorgedragen voor de dertiende editie van de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs: Isabelle Andriessen, Sharelly Emanuelson, Özgür Kar, Wouter Paijmans en Philip Vermeulen.
Juryvoorzitter Barbara Visser maakte op 5 maart 2020 de winnaar bekend tijdens een feestelijke avond in het museum. Kunstenaar Özgür Kar krijgt de prijs die bestaat uit een bedrag van € 10.000 (beschikbaar gesteld door Rabobank Nederland) en een boekpublicatie (gesteund door het Jaap Harten Fonds), eveneens ter waarde van € 10.000. De bekendmaking was rechtstreeks te horen bij Opium – NPO Radio 4. Lees hier meer over de winnaar.
De Volkskrant Beeldende Kunst Prijs bestaat sinds 2006 en is bestemd voor kunstenaars tot en met 35 jaar. De geschiedenis van de prijs kent een illuster rijtje winnaars, onder wie Floris Kaayk, Femmy Otten, Funda Gül Özcan en Guido van der Werve. Tevens is er een publieksprijs: bezoekers van het Stedelijk Museum Schiedam, waar de tentoonstelling kunnen stemmen op hun favoriet. De publiekswinnaar werd op 15 maart bekend: Sharelly Emanuelson. Lees hier meer.
Isabelle Andriessen (1986) is voorgedragen door Ko van ’t Hek en Yuki Kho van het platform Kunst Kijken met Ko & Kho. ‘Wij vinden het te gek hoe – in een tijd waarin alles maakbaar lijkt – Isabelle Andriessen de grenzen van het leven nét nog wat verder oprekt. Met haar sculpturen onderzoekt zij het schemergebied tussen levend en niet-levend.’ Ze vertonen tekenen van leven en metabolisme; synthetische materialen zijn zo gemanipuleerd dat ze groeien, smelten, zweten, lekken, verdampen en kristalliseren. De fysieke en chemische processen blijven doorwerken, waardoor Ivory Dampers over de tijdsduur van de tentoonstelling verandert en er een trage performance plaatsvindt.
Sharelly Emanuelson (1986) is voorgedragen door curator en schrijver Vincent van Velsen. Sluit je ogen en denk aan de Cariben. Wat zie je? Alles komt in de films van de Curaçaose Sharelly Emanuelson voorbij, maar dan op een manier die je nog nooit hebt gezien. Van Velsen koos Emanuelson omdat ze in staat is ‘de schoonheid en complexiteit van het leven op de Caraïbische eilanden te visualiseren.’ Haar multimediale werk draagt volgens hem bij aan de kennis over ‘onze doorgaande relatie met de overzeese gebieden.’ Ook prijst Van Velsen de waardevolle aanjaagfunctie die ze vervult met haar kunstplatform UniArte.
Özgür Kar (1992) is voorgedragen door Rein Wolfs, directeur van Stedelijk Museum Amsterdam. Wolfs ziet hoe Özgür Kar zijn ‘filmische animaties’, die gemaakt lijken voor de bescheiden afmetingen van een smartphone weet te vergroten tot ‘beklemmende installaties op grote schermen’. Je ziet een jongen die klem zit, lijkt het wel, gevangen tussen de randen van het scherm. Deze jongen zou iedereen kunnen zijn. Geïsoleerd en tegelijkertijd extreem zichtbaar. ‘Privé wordt publiek, klein wordt groot en intiem wordt existentieel, terwijl het beeld voortdurend binnen de dwingende grenzen van het beeldscherm gevangen blijft.’
Wouter Paijmans (1991) is voorgedragen door het fotografenduo Maurice Scheltens en Liesbeth Abbenes. Zij zijn geraakt door Paijmans bijna obsessieve gedrevenheid bij het maken van bijvoorbeeld identieke gewatteerde jasjes. De kunstenaar rangschikt ze tot ritmische sculpturen en wat hij zelf confectieschilderijen noemt. De herhaling in zijn kunst ‘maakt het werk opvallend en roept vragen op over originaliteit versus reproductie. Het maakt nieuwsgierig naar meer.’ Wouter Paijmans houdt van seriematige massaproductie. En van de vraag of een aan de lopende band geproduceerd ding (een T-shirt, een tas, een trui) kunst zou kunnen zijn.
Philip Vermeulen (1986) is voorgedragen door Suzanne Swarts, directeur Museum Voorlinden. ‘Het werk van Philip Vermeulen gaat over kijken, maar nog meer over voelen’, zegt Swarts. ‘Vermeulen maakt meeslepende performatieve installaties waarin hij met geluid, licht en beweging alle zintuigen prikkelt. In ieder werk laat hij opnieuw met groot gemak wetenschap, technologie, beeldende kunst en theater versmelten tot onvergetelijke sensaties.’ Zelf zegt Vermeulen dat hij op zoek is naar de gekte. Hij wil de perceptie de nek omdraaien en speelt met de geest. Zijn installatie TLLLLLLLT bestaat uit zo’n tachtig ouderwetse tl-buizen die flikkeren en een knisperend geluid geven.
Barbara Visser leidt de vakjury. Ze is kunstenaar en voormalig voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Kunsten. De andere leden zijn Anna van Leeuwen, kunstjournalist bij de Volkskrant, Bram de Jonghe, kunstenaar en oud-winnaar van de Volkskrant Prijs, Verily Klaassen, hoofd kunstzaken van de Rabobank en Sjoerd Kloosterhuis, curator bij kunstcentrum Rozenstraat – a rose is a rose is a rose in Amsterdam.
Speciaal voor kunstenaars zijn er vier bijeenkomsten. Daarbij gaat het over het nut van boekpublicaties (21 februari), het subsidielandschap (28 februari) en het laten zien en verkopen van kunst (6 maart). Ook zijn er smARTdates met curatoren, verzamelaars en tentoonstellingsmakers (20 maart). Lees hieronder meer.
de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs 2020 is een samenwerking tussen:
*Voor wie ook iets wil doen.
