Maria van Elk (1943)
Na haar Soft Living Room gaat Maria van Elk (1943) steeds conceptueler werken. Pure rechtlijnige abstractie wordt het, ‘niets meer, niets minder’.
Sociale sculptuur
De jaren zestig zijn een tijd waarin de wereld in een rap tempo verandert: veel van de geldende normen en waarden gaan wankelen. Als reactie daarop maakt Maria van Elk (Amsterdam, 1943) haar Soft Living Room, een sociale sculptuur waarin je je kunt terugtrekken uit de alledaagse hectiek. De eerste gekleurde versie van de stoffen sculptuur wordt intensief gebruikt door museumbezoekers en de tweede versie maakt ze dan ook in zwartwit ‘om kermisgedrag te vermijden’.
Maria van Elk, Soft Living Room, 2013. Collectie: Stedelijk Museum Schiedam.
Rechtlijnig
Dezelfde soort strengheid klinkt door in het werk dat Maria van Elk daarna maakt. Later wordt het werk van Van Elk namelijk conceptueler. Ze kiest voor rechtlijnige abstractie, waarbij de manier waarop een beeld is gecomponeerd, leidend is. Zo noemt ze haar werken ‘Twee rechte lijnen waarvan er één altijd krom is’ of ‘Bij het begin eindigen, door de hoek gerond’.
Titels
Materie en geometrische vormen spelen nog steeds een grote rol in haar oeuvre. Maar de werken, zo benadrukt Van Elk, zijn niets meer of minder dan zichzelf. Titels aan haar werken geven wordt volgens de kunstenaar ‘snel dramatisch of te plat’.